.jpg)
سید ابولحسن بنی صدر که از بانیان رژیم اسلامی و اصل ولایت فقیه است از زمانی که به فرانسه رفت، در جایی شبیه کاخ زندگی می کند،
چرا که دولت فرانسه متعهد است که وقتی رییس جمهوری یک کشور را پناه می دهد با او مثل
یک یک مقام رسمی برخورد کند. در عین داشتن این زندگی راحت و بی دغدغه و بی نیاز از کار و کوشش، سالها است که بنی صدر عمر خود را صرف تفسیر قرآن و حدیث و روضه خوانی و اراجیفی کرده است که به هیچ درد زندگی ایرانیان نمی خورد و از سوی دیگر تنها از روی عقده ها و کینه های قدیمی، دست به تخریب مردان بزرگ ملی -چون بختیار- می زند. سخن کوتاه می کنم و تنها گوشه ای از حرف های بی سر و ته جناب بنی صدر در مورد تقیه (بخوانید دروغ گویی) که در وب سایت کپی کار انقلاب اسلامی ایشان منتشرشده است را باز نشر می کنم و قضاوت را به خوانندگانم می سپارم.
سید بنی صدر در توجیه تقیه (دروغ گویی) می گوید:
یک‌جا مصلحت ایجاب می‌کند تقیه به عمل آید و یک‌جا مصلحت ایجاب می‌کند تقیه به عمل نیاید. اما، بنابر این‌که مصلحت را همواره قدرت می‌سنجد ( بنابر قولها در باره تقیه، همچنان مصلحت تنظیم رابطه با قدرت است) و همواره بیرون از حق و ناقض حق است، این‌سان معنی کردن تقیه آن را نه تنها ناقض «حق را بگوئید ولو برنفس خویش» که ناقض قرآن می‌گردند. در حقیقت، مصلحت بیرون از حق و حاکم بر حق، یعنی قدرت بر حق تفوق و حاکمیت دارد. چنین حکمی، قرآن را بی نقش می‌گرداند.
در انتها، سید دو مثال هم از تقیه کردن به زعم خود اضافه می کند:
دو نمونه از بکار بردن موفقیت آمیز روش تقیه، یکی نمونه عمار یاسر است و دیگری نمونه گالیله
توهمات بنی صدر از دروغ گویی و تقیه ادامه دارد و در توجیه خود می گوید:
... وضعیتی از نوع وضعیت کربلا، نیز تقیه است بنابر این که تقیه با هر روش که به عمل آید، تقابل حق با قدرت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر